Serencam zaman haberi: Türk edebiyatını yasan boğan aynı marifet geldi; mahir yazar Rasim Özdenören hayata gözlerini yumdu. Özdenören kısaca 1 kamer evvel enfeksiyon dolayısıyla dokunaklı bakıma kaldırılmıştı. Ankara Cebeci’birlikte Ciğer Hastalıkları Hastanesi’nde müşahede altına tutulan Özdenören 82 yaşında yaşamını yitirdi.

ERDOĞAN’DAN TAZİYE MESAJI

Cumhur Reisi Recep Tayyip Erdoğan, Twitter hesabından Özdenören’in vefatını teessürle öğrendiğine dile getirdiği paylaşımda şu ifadelere kayran verdi:

“Edebiyatımızın iri ustalarından, Cumhurbaşkanlığı Kültür Sanat Nazik Ödülü sahibi, “Gül Yetiştiren Herif” Rasim Özdenören’in vefatını teessürle öğrendim. Sayın Özdenören’e Cenabıhak’fecir yağmur niyaz ediyor, ailesine, sevenlerine ve yekpare literatür camiasına başsağlığı diliyorum.”

VEKIL ADAM: YEDİ ADAMAKILLI ADAM’IN BU HAYATTAKİ SONUNCUSUYDU

Afiyet Bakanı Fahrettin Kayirici de Özdenören üzere içtimai medya hesabından ayrımsız paylaşımda bulunarak şu ifadeleri kullandı:

“Ankara Tıp Fakültesi Hastanesinde tedavi görmekte olan yazar, öykücü ve düşünür Rasim Özdenören aramızdan ayrıldı. Ağabeyimizi kaybettik. Üstadımızı kaybettik. O, Yedi Iyicene Herif’ın bu hayattaki sonuncusuydu. Hepimizin başı esen olsun. Namına Cenabıhak’tan yağmur diliyoruz.”

CENAZESİ EYÜP HÜKÜMDAR CAMİİ’NDEN KALDIRILACAK

Öte yandan Cumhurbaşkanlığı Sözcüsü İbrahim Gravite, Twitter’daki hesabından, hayatını kaybeden yazar, öykücü ve düşünür Rasim Özdenören’mağara cenazesinden erte ikindi namazını müteakip Eyüp Hükümdar Camii’nden kaldırılacağını duyurdu.

LİSEDE EDEBİYAT ÇEVRESİ EDİNDİ

Becerikli yazıncı, İstanbullu mühendis Hakkı Özdenören ile Kahramanmaraşlı Ayşe Hanım’ın oğlu adına 1940’ta Maraş’ta dünyaya geldi.

Saz Şairi Alaeddin Özdenören’in ikiz kardeşi olan edip, ilkokula Kahramanmaraş’ta başladı, babasının fariza yeri değişikliği dolayısıyla Malatya’üstelik bitmeme etti. İlkokulu 1952’de bütünler Özdenören, 1955’te Tunceli Ortaokulundan çıkışlı oldu.

Rasim Özdenören, Kahramanmaraş Lisesinde, edebiyatla yakından ilgilendiren Yiğitlik Bayazıt, Hasan Seyithanoğlu, Sait ve Cahit Zarifoğlu kardeşlerle hempa oldu.

Talebelik yıllarında arkadaşlarıyla Türkiye’nin önde mevrut edebiyat dergilerini izleyip, yerel gazetelerde tekellüm sayfaları düzenlemeye önceden, birlikte, o bölüm yayınına ara sunulan Maraş Lisesinin Aşama dergisini baştan çıkardılar.

İLK HİKAYESİ VARLIK’TA 1957’DE YAYINLANDI

Mahir yazarın geçmiş hikayesi, “Akarsu”, Varlık dergisinde 1 Sülale 1957’dahi daha çok. Benzeri dergide, “Kasap” ve “Şev Dereden Hikâyeler” ünlü eserleri dahi yayınlandı. Özdenören’mağara önce hikayeleri 1957-1958 arasında Türk Sanatı ve Arayış dergilerinde okuyucuyla buluştu.

Maharetli kalem, edebi hayatı amacıyla benzeri dönüm noktası olan ortaöğretim öğrenimini 1958’de tamamladı.

Üniversite öğrenimi dolayısıyla ailesiyle İstanbul’a taşınan Özdenören, İstanbul Üniversitesinde, İktisat Fakültesi Gazetecilik Enstitüsünü 1964’te, Ünsiyet Fakültesini ise 1967’birlikte bitirdi.

Sezai Karakoç ile 1962’da tanışan yazar, 1964-1965’te Yıpranmamış İstiklal gazetesinin konuşma sayfasını yönetti, 1950’li yıllarda yazdığı, “Eskiyen”, “Dide”, “Yolda”, “Kan Otları”, “Mani Olunmuş Eş”, “Ricat”, “Çark”, “Sabahleyin”, “Ayakyolu” ve “Düğüm” ünlü hikayelerini aynı sayfada yayımladı.

Türk hikayesinde yerlilik unsurunu hazımlı Özdenören, 1969’de Nuri Pakdil, Mehmet Akif İnan, Yiğitlik Bayazıt ve Alaeddin Özdenören ile “Yazın” dergisinin kurucuları beyninde düzlük aldı.

1969’DA EDEBİYAT DERGİSİNDE YAZILARI YAYINLANDI

Kalburüstü yazın eri, üniversitenin arkası sıra gittiği Ankara’da, Oran Planlama Teşkilatında (DPT) uzman yardımcısı olarak işe başladı.

Akif İnan ve Fazilet Bayazıt kadar isimlerle 1969’da, Nuri Pakdil’mağara yayımladığı “Literatür” dergisinde yazılar kaleme kayran Özdenören, “Kalkınma İktisadı” mevzulu yüksek lisans çalışması için 1970’te ABD’ye gitti.

Yırtıkça yazar, New Mexico Üniversitesinde tezini tamamlayamadan izansız dönerek, Ilkgüz 1971’üstelik Ayşe Çalkaya ile Kahramanmaraş’ta evlendi. İkilinin, Ömer Mamure ile Merve adını verdiği iki çocuğu dünyaya geldi.

Bursa’de yedek subay personel okulunda 1972’dahi 6 kamer terbiye gören edip, kışla görevi üzere Mart 1973’te Şırnak’a gitti. Askerliğini 1974 Şubat’ında tamamladı.

7 GÜZELCE ADAM’DAN BİRİYDİ

Rasim Özdenören, 1975’te Hars Bakanlığına vekillik müşaviri olarak atandı, 1977-1978’da müfettiş adına çalıştı.

Hars Bakanlığındaki görevinden 1978’de ayrılan yazar, 1980’dahi DPT’bile yeniden çalışmaya başladı. Burada ehlihibre, kitap ve temsil dairesi başkanlığı, genel sekreter yardımcılığı ve danışmanlık gibi mütenevvi görevlerde bulunduktan sonraları genel yazman iken 2005 yılında bu kurumdan zor oldu.

Cahit Zarifoğlu, Mehmet Akif İnan, Fazilet Bayazıt ve Alaeddin Özdenören ile 1976’nın böylece “Öte” dergisini kuran yazarın, hikaye ve yazıları Erinç, Türk Sanatı, Arayış, Etap, Arkadaş, Abstre, Eskimemiş İstiklal, Diriliş, Gökçe Yazın, Mavera, Bakir Devir, Bakir Dayanak Noktası, Yedi İklim, Kaşgar, Hece, Devir, Yıpranmamış Şafak, Yeni Dönem’da yayımlandı.

Özdenören, 1967’birlikte evvel kitabı “Hastalar ve Işıklar”ın arkası sıra 1973’te “Hal”, 1974’te “Polifonik Tıpkısı Ölüm” adlı kitaplarını okuyucuyla buluşturdu. Prag’da yapılan Arsıulusal TV Filmleri Yarışması’nda Hakem Heyeti Hususi Ödülü’açık kazanan Polifonik Tıpkısı Ahiret Yolculuğu 1984’te, Çözülme ise 1973’te, televizyona film yerine uyarlandı.

Yazarın “Çarpılmışlar” kitabı 1977’üstelik, “Gül Yetiştiren Kayırıcı” romanı 1979’bile, “Denize Açılan Husus” eseri 1983’te, Hz. Yusuf kıssasından yola çıkarak kaleme aldığı “Kuyu” 1999’üstelik, “Ansız Yola Geçmek” ile “Hışırtı” 2000’birlikte, “Türap” ise 2002’da okuyucuyla buluştu.

Rasim Özdenören’mağara, Türk edebiyatına ıstampa vuran Cahit Zarifoğlu, Erdem Bayazıt, Nuri Pakdil, Mehmet Akif İnan, Alaeddin Özdenören ve Mualla Kutlay’dan oluşan 7 domuzuna herif ortada saha aldığı belirtiliyordu.

Hep eserleri İz Yayıncılık’fecir çıkan mahirane beniâdem en son maaş yayımlanan Hece dergisinin im yönetmenliğini üstlenmişti.

ÖZDENÖREN’İN ÖDÜLLERİ

1978’bile İki Dünya kitabıyla Türkiye Ulusal Kültür Vakfı’nın Fikir Dalında Jüri Hususi Ödülü’hangi müstahak bulundu.

1984’te Denize Açılan Başlık kitabı ile Üdeba Birliği’nin ‘Yılın Hikâyecisi Ödülü’cıbıl aldı.

1986’birlikte Ruhun Malzemeleri kitabı ile Türkiye Yazarlar Birliği’nin ‘Sınama Ödülü’ne layık görüldü.

2008’de Hars ve Turizm Bakanlığı, Türk Komütatör Kurumu, RTÜK’ün iştirakiyle düzenlenen Karaman Türk Dili Ödülü kapsamında “Türkçeyi Sunturlu ve Doğru Kullanan Yazın Eri Ödülü” verildi.

2009’bile TBMM Üstün Bakım Ödülü’ne layık bulundu.

2011’dahi Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi ve 2015’te Sakarya Üniversitesi eliyle gönüllü doktora unvanı verildi.

2015’te Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı Firez ve Danışma Balaban Ödülü’ne müstahak bulundu.

2016’bile Star gazetesinin düzenlediği Temiz Fazıl Kısakürek Ocumak Ödülü’nün sahibi oldu.

2018’bile Bayburt Üniversitesi’nin düzenlediği 2. Ağababa Korkut Ödülleri kapsamında Özdenören’e “Hakim Insan Ödülü” verildi.

Eserlerinden bazıları şöyle:

Hikaye: Hastalar ve Işıklar (1967), Dağılış (1973), Çok Sesli Tıpkısı Ölüm (1974), Çarpılmışlar (1977), Denize Açılan Konu (1983), Kuyu (1999), Hışırtı (2000), Akılsız Yola Çıkmak (2000), Toz (2002)

Roman: Gül Yetiştiren Kayırıcı (1979)

Tecrübe: İki Acun (1977), Müslümanca Düşünme Üzerine Denemeler (1985), Yaşadığımız Günler (1985), Ruhun Malzemeleri (1986), Yeniden İnanmak (1987), Başlangıç Karıştıran Kelimeler (1987), Hilaf İlişkiler (1987), Yumurtayı Hangi Ucundan Pilili? (1987), Müslümanca Devam Etmek (1988), Red Yazıları (1988), Bakir Dünya Düzeninin Sefaleti (1996), Ben ve Sahn ve Ahiret Yolculuğu (1997), İpin Ucu (1997), Müptedi Bulaşan (1997), Site İlişkileri (1998), Yüzler (1999), Köpekçe Düşünceler (1999), Eşikte Duran İnsan (2000), Alfabe İmge ve Ana (2002), Aşkın Diyalektiği (2003), Fikrî Vakfe (2004) Açık Oturum İstiareler (2009), Celi Mektuplar (2014), Literatür ve Avlu (2012), Hadislerin Işığında Hz. Muhammed (2018)
Tercüme: Hayvan Çiftliği (George Orwell, 1964), İslam’dahi Heybet Nizamı (Mevdudi, 1967), İslam Devletinde Finansal Bina (Dr. S.A. Sıddıki, 1972)

ANASAYFAYA ANDIRMAK İÇİN TIKLAYINIZ