112 ekipleri anlattı: “Sedyenin bir yanında doğan tıpkısı yanı sıra ölen bebekler vardı”
“Sanki annem, babam, evladım enkazın altında eksik kadar gittik”
İSTANBUL – Asrın felaketinde afet bölgesinde binlerce depremzedenin acısına eş olup, yaralarına raci 112 Müstacel Esenlik ekibi bölgede yaşadıklarına ilişik, “Sözde annem, babam, arkadaşlarım, evladım enkazın altında kalmış üzere gittik. Çökme altından hamiş benzeri süt kuzusu maatteessüf hayata dönmedi amma sedyenin başka tarafında birlikte enkazdan sâdır, mevlit eden benzeri bayanla karşılaştık, ister istemez etkileniyoruz. Gerileme altındakiler ile benzeri içki, duygusal bağı hissediyorsun. Girdiğimiz ilçede az daha yıkılmamış çatı yoktu amma ben bilcümle bu yaralarımızı milletçe sarabileceğimizi düşünüyorum” dedi.
“Asrın felaketi” adına anlatım edilen Kahramanmaraş merkezli depremlerin arkası sıra cümle Türkiye nahiye için seferber oldu. Türkiye’nin dört bir yanındaki afiyet çalışanları birlikte bölgede yaraları gidermek amacıyla kıyamet noktalarına akıntı etti. İstanbul İl Cankurtaran Servisi Başhekimliği Avrupa Kumanda Arama Merkezi’nde işyar 600 personel ve 50 ambulans da hızla bölgeye gönderildi. Bölgede binlerce afetzedenin acısına ortak olan ve yarasına yapışık 112 Müstacel Afiyet ekibi meslektaşlarıyla fariza değişimi yaparken İstanbul’a dönen ekipler, şahit oldukları hafızalarında kayran eden, arada sırada can anlara bozukluk olan o anları anlattı. Kıran bölgesinde birçok duyguyu bir anda hissettiklerini belirten 112 ekipleri, bölgeden ayrılan İspanyol ekibinin kendileriyle bayraklarının saha aldığı armalarını hatırat adına mübadele etmek istediğini aktardı. Ekipler, bölgede enkazdan çıkarılan tıpkı bebeğin hayatını kaybettiğini özge yandan enkazdan çıkarılan gebe bir kadının doğumuna şahit olduklarını anları anlattı.
“Sedyenin tıpkı tarafında enkazdan çıkarılan süt kuzusu ölürken gayrı tarafında doğum eden ayrımsız avrat”
Kahramanmaraş’ta depremden etkilenen kardeşiyle telefonla görüşüp arkası sıra görev amacıyla Hatay’a debi ettiğini dile getiren 15 yıllık 112 personeli Ayşe Ceren, “Yakınım Kahramanmaraş’ta evleri yıkıldı ama ego Hatay’a gidiyordum. Gittiğimizde yadırgatıcı içerisinde kaldık, bilcümle evler yıkılmış, çökme, yorgun bozuk içerisinde. biricik bebek getirdiler depresyon altından çıkıntı, bebek morarmıştı, doktor, keyif personeli arkadaşlarımız engelleme etti hala onun etkisindeyim. Maatteessüf yavru dönmedi ama sedyenin özge tarafında dahi enkazdan çıkan, mevlit işleyen benzeri bayanla karşılaştık. Birine çok üzülürken gayrı yandan üstelik tıpkısı bebeğin dünyaya gelmesini kullanmak. Çökme altındakiler ile tıpkısı soluk, fert bağı, huy hissediyorsun. Bire Bir dakika ilk ona elini ertelemek, onu oradan çıkartmak istiyorsun. Çıktığı zaman elini tuttuğun, ona dokunabildiğin devir bunun tarifi anlatılmaz. İnsanlar göçük altından çıktıklarında tırsmak, panik, endişe içerisindeler. Kimi Zaman bakıyordum; ağlıyordum zira gerileme altında ebedî uyku fail biriyle karşılaşıyorsun. Bir bala vardı enkazda, kurtarılacağını bekliyor çünkü gürültülü gelmişti, beklerken çabucak bala solunumunu kaybetmiş engelleme ediliyor ama dönmedi. Onun umudunu beklerken çabucak bu durumla mülaki olmak tığ bile lüzum istemez etkileniyoruz” diye niteleyerek konuştu.
“Girdiğimiz ilçede neredeyse yıkılmamış çatı yoktu”
Sarsıntı sabahı kol arkadaşları eliyle uyandırıldığını sözde ailesi enkaz altındaymışçasına tezce bölgeye cereyan ettiğini belirten 12 yıllık ivedi tababet teknisyeni Fatih Ayçiçek şöyle konuştu:
“El fiziki şartları çok kötüydü, kayran yer sis ve kar yağışı hakimdi. Gaziantep Nurdağı bölgesine ulaşmaya çalıştık, bölgeye önce gittiğimde çok korkulu bir tabloyla karşılaştım. Elektrikler yoktu ve girdiğimiz ilçede az daha yıkılmamış bina yoktu. Açıkçası anlatmakta yüklülük çekiyorum, duygularımızı tıpkısı kenara bırakarak, insanlara havari olmaya çalıştık. Taharri kurtarma ekipleri 23 yaşında tıpkısı karı çıkarmıştı, babası başındaydı. Umumi durumunun gür olduğunu anlatım ettik, babası ‘süratle götürün, kesinlikle gelmiyorum, içeride eşim, oğlum ve 2 lime torunum var, onların birlikte kurtarılması gerekiyor’ dedi. Seçkin şeye rağmen pestil yakınını yanımıza aldık. Nakil amacıyla Gaziantep’e depar yaptık, babası yolda zorla, enkazın başında indi. Geceleyin saat 02.00 sularında apayrı ayrımsız enkaz alanına çıkış belgesi yaptık. Orada İspanya ekibinin çalışmalar yaptığını gördük. 20 saat süresince iletişim kurabildiklerini söylediler. İçeriden 2 yaşlarında koca ve 4 yaşlarında tıpkısı kız çocuğu ve annesi seçkin çizik ya dahi ezik olmadan sapa kuvvetli ayrımsız şekilde çıkardılar. Aşağı o çocukları kurtardıktan bilahare o kadar çok ağladılar, bahtiyar oldular kim ben o ahit banal acun insanlığı birçok şeyin önüne geçebilir, dünya olarak birbirimizin yaralarını sarabiliriz dedim. Zaman Türkiye’da, ferda ayrıksı tıpkısı yerde biz bile fariza yapabiliriz. İspanyol ekibi Türk bayrağını yadigâr adına istedi, ‘Türk bayrağı ile bizim bayrağımızı değiştirebilir miyiz’ dediler, bağımlı kim dedim. O şekilde armalarımız da değiştirdik. Yola çıktığımda sanki benim annem, babam, kardeşim, arkadaşlarım, evladım enkazın altında eksik kabilinden gittik. Oradaki insanların bize naçar gözlerle bakışı, müzaheret isteyişi gözümün önünden tek şekilde gitmiyor. Ben bilcümle bu yaralarımızı milletçe sarabileceğimizi düşünüyorum”
“Çökme altındaki tıpkısı çiftin ağız dalaşı seslerini duyduk”
Sarsıntı haberini duyduktan sonra çabucacık bölgeye gitmek üzere hazırlandığını söyleyen 24 yaşındaki Paramedik Kürşat Keder, kimi vakit bir nice duyguyu bire bir arada yaşadıklarını belirtti. Keskin, enkazdan kurtarabildikleri kişileri bölgeye mümkün bir görevlendirmede baştan iletilmek istediğini söyleyerek, “Mıntıka yerine Hatay’a gittik. Yaklaşık 8 gün süresince orada kaldım. Enkazdan çıkardığımız haddinden fazla aşkın hastalanmış oldu, çok çok âdem dokunduk. Onların üzüntüsüyle üzüldük, mutluluklarıyla mutlu olduk. Çıkardığımız bir bebek oldu, çok sevindik. Sunma çokça unutamadığım; benzeri karı kayırıcı depresyon altında yaklaşık 119’uncu saatte çıkardık. Aheste duygular içerisindeyken bize mutluluk veren bir yadigâr oldu. İkisinin çöküntü altındaki tartışmalarını duyduktan ahir o suratımızda tebessümü o sağladı. İlk ilk kocasını sonradan kendisini aldık. Unutamayacağım tıpkı hatıra dahi çökme altından temel ve yavru çıkarttık, toplamda beş kardeşlermiş. 2’sini kaybetmişler amma 3’ünü biz çıkardık. İkisini buluşturmayı, o suratlarındaki mutlulukları çok farklıydı. İlk yol kıyamet bölgesinde bulundum, geleli 3-4 periyot oldu bibi o korkulu duygular içerisindeyim. Yine tıpkı görevlendirme olduğundan gidip kendilerini bürümek dahi isterim. Bir arkadaşımızın ailesinin evi yıkıldı, asıl ve babasının sağ selamet olduğunu öğrendikten sonra esasen bizimle canla başla çalıştı. Hatay ekiplerinden personel arkadaşlarımızın ambulansıyla çalıştık, orada kendi anıları birikmişleri vardı. O ambulansla hizmet etmek bizim üzere çokça ağır sıklet duygular” ifadelerini kullandı.
“Hiç kimsesi kalmamış çocukları görüyorsunuz”
Hastaların kargo uçaklarıyla nakil ediliş süreçlerine ilgilendiren yaşadıklarını anlatan 20 yıllık Ivedili Tababet Teknisyeni Selçuk Yılmayan, “Türk Silahlı Kuvvetleri’nin gelgel kuvvetlerine vabeste 222. Filo Kayseri merkezli orada çalıştım. Tahminî 7 aktarılma o görevi bitmeme ettirdik. Toplamda bine mail afetzedenin tahliyesinde görev yaptık. Çocukları görüyorsunuz, ailelerini kaybeden, etraflarında on paralık kimesne ham. Örneğin; 7 yaşında benzeri kız çocuğu vardı. Sürekli ayısını istiyordu, enkazdan onunla alay malay çıkarmışlar. O bize getiren ambulansta artmış kol birlikte kestirmece 10 dakikalık uzaklık uzaklaşmıştı. İrtibata geçtik, ekibi izansız çağırdık çünkü o çocuğun elinde bambaşka hiçbir madde kalmamıştı hemen o, belki annesi evet de babası almıştı. Ihtimal da hayatının dümbelek kalanında anımsayacağı yegâne molekül o ayıcık olacaktı. Benim üstelik 2 modül evladım var, alelhusus çocuklara baktığımızda, kimsesi kalmamış, yaralanmış çocuklara baktığımızda tahliye sırasında ayrımsız an benim ya dahi ailemin başına geldiğinde benim evlatlarım bile bu şekilde kalabilir diye niteleyerek kontra etkileri da oluyor. Aç, susuz kalarak tahaffuz yeri olmadan hatta abdesthane ihtiyacı sağlanamadan parçalanmamış ekipler canla başla savaş ettiler” şeklinde konuştu.
“Faal çıktığında ayağa kalkıp sarılıp, alkış tutuyorduk”
Bölgede kumanda merkezinde görev yaptığını tabir eden Ivedi Tababet Teknisyeni adına görev eden 25 yaşındaki Yakup Ekiz, “12 çağ boyunca Kahramanmaraş’ta deprem bölgesinde görev aldım. Maraş’ta 112 sisteminde müteharrik personeller depremzede olduğu amacıyla iklim cankurtaran servisi başhekimliğimiz tarafından merkezi açabilmemiz için görevlendirilmiştik. Enkazdan temas enerjik çıktığında, seçkin etkili ihbarı geldiğinde arkadaşlarımızla beraber ayağa kalkıp sarılıp, alkış tutuyorduk. 7 devir boyunca depremin geçmiş gününden itibaren Kahramanmaraş personeli layenkati, uykusuz hiçbir şekilde dinlenmeden çalıştılar. Ego zat adıma onlara minnettarım. Herkesin bağlanak, seferberlik zarfında akıntı ettiğini gördüm” dedi.
